W niedzielne popołudnie 19 maja 2019 r. w Sali Sesyjnej olsztyńskiego Ratusza miał miejsce szczególny koncert, upamiętniający Stanisława Moniuszkę. Okazją była przypadająca właśnie w maju 200 rocznica urodzin kompozytora, ale trzeba też nadmienić, że wydarzenie to wpisało się w tradycję dorocznych koncertów monograficznych, organizowanych przez Samodzielne Koło Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków – co ciekawe, już od ponad 20 lat! Wspomniał o tym na początku w swym wprowadzeniu Jarosław Ciecierski,jeden z wykonawców, ale też aktualnie pełniący funkcję zarządzie Koła, w dowcipny sposób puentując dzisiejsze zmagania z kulturą i potrzebę opowiadania się za nią wbrew szerzącej się wokół tandecie. Zakończył słowami tworzącymi tytuł tego koncertu: „Pokochaj muzykę Stanisława Moniuszki”, po czym na scenie pojawiła się Jolanta Sołowiej, sopranistka i nauczycielka Państwowej Szkoły Muzycznej im. F. Chopina, która z towarzyszeniem fortepianowym Natalii Klykovej wykonała jedną z bardziej rozpoznawalnych pieśni Moniuszki, „Znasz-li ten kraj?”, otwierając nią część muzyczną.
Jednak, nie od razu usłyszeliśmy kolejne utwory, bo nastąpiła po tym uroczysta chwila: wręczenie pani Jolancie statuetki Kryształowego Jakuba z okazji 30-lecia pracy artystycznej. List gratulacyjny od Prezydenta Olsztyna, Piotra Grzymowicza (sprawującego oficjalny patronat nad tym koncertem) odczytała Dyrektor Wydziału Kultury i Ochrony Zabytków, pani Gabriela Konarzewska. To był wzruszający moment i zarazem przejście do koncertu, który – co podkreśliła solistka – obsadzili od strony wokalnej jej uczniowie klasy śpiewu, wśród których była też wokalistka i inna nauczycielka, Aleksandra Gudzio (mezzosopran).
Jak na taki uroczysty, rocznicowy koncert monograficzny przystało, mieliśmy też większych rozmiarów słowo o kompozytorze, poparte adekwatną prezentacją slajdów. Opowiadała (słowo w kilku częściach) Julitta Pałys, a multimedia przygotowała Ewa Chrabłowska. Warto przy okazji wspomnieć, że nasze olsztyńskie wydarzenie zostało zgłoszone do oficjalnych obchodów rocznicy moniuszkowskiej w Polsce.
W pierwszej części koncertu wystąpili: Natalia Groda, Klara Mieruńska, Magdalena Kolos, Natalia Śliżewska i Paweł Horodyski, śpiewając pieśni (przede wszystkim ze słynnych „Śpiewników domowych”), solo i w zespole, wzbogaconym głosami obu pań nauczycielek, przy fortepianie zasiedli: Natalia Klykova i Michał Tyczyński. Romantyczna muzyka, ale i niekiedy żartobliwe teksty pieśni stworzyły nastrój!
Druga część objęła już arie i inne wyjątki z oper Stanisława Moniuszki, znane i lubiane, jak „Ten zegar stary…” czy „Jako od wichru krzew połamany”, ale też rzadziej słyszane w szkołach, jak Dumka Jadwigi z II aktu opery „Straszny dwór” w kapitalnym wykonaniu Aleksandry Gudzio i Michała Tyczyńskiego – tu oczywiście skala trudności technicznych i muzycznych odnosi się do profesjonalistów…
Ostatnia część programu to utwory instrumentalne bądź parafrazy na znane tematy wokalne, oczywiście w ramach dostępnego instrumentarium, złożonego ze skrzypiec, fletu i fortepianu – nie mogły więc tu na przykład zabrzmieć niezbyt liczne, ale ciekawe utwory organowe Mistrza czy kameralna muzyka lub wyjątki z jego kantat. Ukazały one jednak dobitnie, już bez jakiegokolwiek skupiania się nad tekstami, inwencję melodyczną oraz bogactwo harmoniczne tej muzyki. Parafraza W. Poppa nt. Prząśniczki (wirtuozowska partia flet – Małgorzata Zbierzchowska), fragmenty energicznych Tańców góralskich z opery Halka, Krakowiak w opracowaniu na zespół dwojga skrzypiec i fortepian dały piękne dopełnienie części wokalnej, a w roli pianisty pokazał się tu wszechstronnie, w różnych stylach, Jarosław Ciecierski. On też towarzyszył znanej skrzypaczce, Monice Dondalskiej w pięknej, eleganckiej Parafrazie Henryka Melcera nt. Dumki St. Moniuszki, wzbudzając zachwyt licznie zgromadzonych słuchaczy, w tym także śpiewających wcześniej uczniów…
Dyrektor Państwowej Szkoły Muzycznej w Olsztynie, Teresa Taradejna, wręczyła wszystkim wykonawcom pamiątkowe podziękowania, a na sam finał koncertu Artyści wybrali odśpiewanie z salą „Pieśni wieczornej” Moniuszki i było to naprawdę godne jubileuszu podsumowanie, bo muzyka nie tylko „trafiła pod strzechy”, ale też, za sprawą trójki Organizatorów: Urzędu Miasta, Państwowej Szkoły Muzycznej i Koła SPAM wpisała się pięknie w historię kulturalnego Olsztyna.